Θα αρχίσω με αναφορά στην οδική του συμπεριφορά. Το αυτοκίνητο όταν το αγόρασα φορούσε τροχούς 15 ιντσών και λάστιχα σειράς 195/45 κάτι που δεν το έκαμνε άνετο μέσα στην πόλη. Έπρεπε να είμαι πολύ προσεκτικός με τα πεζοδρόμια και τις ανωμαλίες του οδοστρώματος γιατί ακουγόταν έντονοι θόρυβοι από την ανάρτηση κάτι που με φόβιζε μήπως γίνει καμιά χοντρή ζημιά. Εκτός πόλης όμως τα περιθώρια πρόσφυσης ήταν εντυπωσιακά ψηλά. Μπορούσα να μπαίνω σε στροφές με 20% μεγαλύτερη ταχύτητα σε σύγκριση με το προηγούμενο μου Renault Clio 1.4 16V (παρόλο που ήταν κι αυτό σπορτίβ) χωρίς να μου εμπνέει ανησυχία. Σ' αυτό βέβαια βοηθούσε ότι στο Rallye κάθεσαι αρκετά χαμηλότερα σε σύγκριση όχι μόνο με το Clio αλλά με τα περισσότερα αυτοκίνητα. Αν και φορούσε εργοστασιακά αμορτισέρ, το αυτοκίνητο είχε μηδενικές κλίσεις στις στροφές κάτι που σε συνδυασμό με τη χαμηλή θέση οδήγησης και το κοφτερό τιμόνι σου έδινε την αυτοπεποίθηση να τα βάλεις με πολύ δυνατότερα και ακριβότερα αυτοκίνητα.
Λόγω του ότι χρησιμοποιούσα το Rallye και σαν καθημερινό αυτοκίνητο, άλλαξα τις 15άρες ζάντες με τις πανέμορφες 14άρες του Peugeot 106 GTI και τα 195/45 με τα εργοστασιακά 185/55. Το αυτοκίνητο μεταμορφώθηκε μες την πόλη! Έγινε πολύ άνετο και δεν κοπανούσε με το παραμικρό. Επιπρόσθετα, δεν έχασε ιδιαίτερα σε πρόσφυση σε σύγκριση με τα λάστιχα 195/45. Επίσης παρατήρησα ότι δεν ήταν τόσο απόλυτο στο όριο όταν άφηνες το πόδι από το γκάζι σε σχέση με την μετακίνηση του πίσω μέρους του (υπερστροφή) που πλέον γινόταν πιο ήπια. Έτσι το αυτοκίνητο έγινε απολαυστικό και εντός πόλης χωρίς να χάσει εκτός.
Κατά τα άλλα, η οδική του συμπεριφορά ήταν άριστη για έναν σπορτίβ οδηγό. Η παθητική τετραδιεύθυνση της πίσω ανάρτησης έστριβε τους πίσω τροχούς έτσι ουτως ώστε να χρειάζεται λιγότερο τιμόνι και να εξαφανίζεται η υποστροφή. Αν άφηνες το πόδι από το γκάζι σε ζωηρούς ρυθμούς, η ουρά συμμετείχε πολύ ομαλά στο στρίψιμο και με λίγο ανάποδο τιμόνι ομαλοποιούνταν η κατάσταση. Το φαινόμενο της υπερστροφής ήταν πιο απότομο με τα ελαστικά 195/45/15.
Οι επιδόσεις του ήταν ανάλογες ενός καλού GTI. Το αυτοκίνητο μετρημένο από το περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ πέτυχε
Ο κινητήρας ήταν ελαστικός από χαμηλά ενώ πάνω από τις 4500 στροφές τρελαινόταν και επιτάχυνε το αυτοκίνητο πολύ δυνατά. Παράλληλα η κατανάλωση ήταν σχεδόν ίδια με αυτή του 16βάλβιδου Clio 1,4 των σχεδόν 100 ίππων. Εντός πόλης η κατανάλωση ήταν κάπου στα 10 λίτρα / 100 χλμ ενώ εκτός ανάλογα τις διαθέσεις κυμαινόταν από 6-6,5 λίτρα / 100 χλμ με ήρεμη οδήγηση μέχρι τα 9 λίτρα / 100 χλμ περίπου με γρήγορους ρυθμούς. Επιδόσεις λοιπόν επιπέδου αυτοκινήτων κατηγορίας GTI και κατανάλωση ενός απλού αυτοκινήτου 1400 κυβικών!
Το τιμόνι του είχε πάρα πολύ καλή αίσθηση, μετέφερε άμεσα τις εντολές του οδηγού στους τροχούς και πληροφορούσε πολύ καλά τα χέρια του οδηγού για το τι κάνουν οι τροχοί στο δρόμο.
Η θέση οδήγησης δεν ήταν και η καλύτερη που είχα δοκιμάσει καθώς το κάθισμα είχε σκαλωτή ρύθμιση και ένιωθες ότι βούλιαζες μέσα του. Είχε όμως καλή πλευρική στήριξη κάτι που ήταν απαραίτητο για ένα αυτοκίνητο τέτοιων δυνατοτήτων.
Η ποιότητα κατασκευής ήταν αρκετά καλή, όχι όμως εφάμιλλη του προηγούμενου μου Renault Clio. Τα πλαστικά ήταν μέτριας ποιότητας αλλά καλής συναρμογής, οπότε δεν ακουγόταν τριγμοί από το ταμπλό. Παρόλο που η μόνωση δεν ήταν και η καλύτερη, το αυτοκίνητο δεν έτριζε καθόλου κάτι που οφειλόταν και στην πολύ καλή ακαμψία του πλαισίου του.
Γενικά στο 106 η εκμετάλλευση χώρων ήταν πολύ καλή. Οι χώροι του ήταν αρκετά καλοί για αυτοκίνητο μήκους 3,65 μέτρων. Φιλοξενούσε άνετα 4 άτομα. Ο χώρος αποσκευών ήταν με απόλυτα κριτήρια μικρός αλλά καλός με κριτήριο το μήκος και την κατηγορία του αυτοκινήτου.
Το Rallye το κράτησα περίπου 2,5 χρόνια κάνοντας 40000 περίπου χιλιόμετρα. Όσο καιρό το είχα δυο φορές με απασχόλησε με θέμα αξιοπιστίας.
Τα παραπάνω δεν είναι κατά τη γνώμη μου ικανά για να πω ότι το αυτοκίνητο δεν ήταν αξιόπιστο, οπότε δηλώνω ευχαριστημένος στο θέμα αυτό.
Το μόνο που με 'χάλασε' κατά κάποιον τρόπο ήταν η όχι και τόσο στιβαρή κατασκευή του. Όταν λοιπόν κάποιος μέσα στην πόλη με ένα Suzuki Ignis παραβίασε ένα STOP και με χτύπησε στην πόρτα του οδηγού και λίγο στο πίσω φτερό με μικρή ταχύτητα, το τσαλάκωμα που έγινε ήταν δυσανάλογο! Η πόρτα του οδηγού δεν μπορούσε να ανοίξει παρόλο το μικρό χτύπημα. Αυτό με προβλημάτισε σε σχέση με την παθητική ασφάλεια που μπορεί να μου προσφέρει το αυτοκίνητο.
Γενικά το Peugeot 106 Rallye ήταν και είναι ένα αυτοκίνητο για έναν νέο οποιασδήποτε ηλικίας! Δυνατό, οικονομικό σε βενζίνη και συντήρηση, στριφτερό, και πολύ καλό σε όλους τους τομείς που μπορεί να αξιολογήσει κανείς ένα αυτοκίνητο, πλην ίσως της παθητικής ασφάλειας.
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε “Like” και "Share" στους Φίλους σας!
Οι επιδόσεις του ήταν ανάλογες ενός καλού GTI. Το αυτοκίνητο μετρημένο από το περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ πέτυχε
- 8,7 δλ από 0-100 χλμ / ώρα
- 29,4 δλ από 0-1000 μέτρα
- 208 χλμ / ώρα τελική ταχύτητα
Ο κινητήρας ήταν ελαστικός από χαμηλά ενώ πάνω από τις 4500 στροφές τρελαινόταν και επιτάχυνε το αυτοκίνητο πολύ δυνατά. Παράλληλα η κατανάλωση ήταν σχεδόν ίδια με αυτή του 16βάλβιδου Clio 1,4 των σχεδόν 100 ίππων. Εντός πόλης η κατανάλωση ήταν κάπου στα 10 λίτρα / 100 χλμ ενώ εκτός ανάλογα τις διαθέσεις κυμαινόταν από 6-6,5 λίτρα / 100 χλμ με ήρεμη οδήγηση μέχρι τα 9 λίτρα / 100 χλμ περίπου με γρήγορους ρυθμούς. Επιδόσεις λοιπόν επιπέδου αυτοκινήτων κατηγορίας GTI και κατανάλωση ενός απλού αυτοκινήτου 1400 κυβικών!
Το τιμόνι του είχε πάρα πολύ καλή αίσθηση, μετέφερε άμεσα τις εντολές του οδηγού στους τροχούς και πληροφορούσε πολύ καλά τα χέρια του οδηγού για το τι κάνουν οι τροχοί στο δρόμο.
Η θέση οδήγησης δεν ήταν και η καλύτερη που είχα δοκιμάσει καθώς το κάθισμα είχε σκαλωτή ρύθμιση και ένιωθες ότι βούλιαζες μέσα του. Είχε όμως καλή πλευρική στήριξη κάτι που ήταν απαραίτητο για ένα αυτοκίνητο τέτοιων δυνατοτήτων.
Η ποιότητα κατασκευής ήταν αρκετά καλή, όχι όμως εφάμιλλη του προηγούμενου μου Renault Clio. Τα πλαστικά ήταν μέτριας ποιότητας αλλά καλής συναρμογής, οπότε δεν ακουγόταν τριγμοί από το ταμπλό. Παρόλο που η μόνωση δεν ήταν και η καλύτερη, το αυτοκίνητο δεν έτριζε καθόλου κάτι που οφειλόταν και στην πολύ καλή ακαμψία του πλαισίου του.
Γενικά στο 106 η εκμετάλλευση χώρων ήταν πολύ καλή. Οι χώροι του ήταν αρκετά καλοί για αυτοκίνητο μήκους 3,65 μέτρων. Φιλοξενούσε άνετα 4 άτομα. Ο χώρος αποσκευών ήταν με απόλυτα κριτήρια μικρός αλλά καλός με κριτήριο το μήκος και την κατηγορία του αυτοκινήτου.
Το Rallye το κράτησα περίπου 2,5 χρόνια κάνοντας 40000 περίπου χιλιόμετρα. Όσο καιρό το είχα δυο φορές με απασχόλησε με θέμα αξιοπιστίας.
- Όταν άκουγα κάποιο θόρυβο (όχι πολύ δυνατό) από τη μπροστινή ανάρτηση, Με επίσκεψη στο συνεργείο μου είπαν ότι είχε πρόβλημα τα ζανφόρ τα οποία αλλάχτηκαν.
- Όταν άναψε το λαμπάκι check engine στο ταμπλό χωρίς κάποιο άλλο σύμπτωμα. Το πήγα στο συνεργείο όπου το κράτησαν κάπου 3 μέρες και μου είπαν ότι αλλάχτηκε κάποιος αισθητήρας στα πλαίσια της εγγύησης.
Τα παραπάνω δεν είναι κατά τη γνώμη μου ικανά για να πω ότι το αυτοκίνητο δεν ήταν αξιόπιστο, οπότε δηλώνω ευχαριστημένος στο θέμα αυτό.
Το μόνο που με 'χάλασε' κατά κάποιον τρόπο ήταν η όχι και τόσο στιβαρή κατασκευή του. Όταν λοιπόν κάποιος μέσα στην πόλη με ένα Suzuki Ignis παραβίασε ένα STOP και με χτύπησε στην πόρτα του οδηγού και λίγο στο πίσω φτερό με μικρή ταχύτητα, το τσαλάκωμα που έγινε ήταν δυσανάλογο! Η πόρτα του οδηγού δεν μπορούσε να ανοίξει παρόλο το μικρό χτύπημα. Αυτό με προβλημάτισε σε σχέση με την παθητική ασφάλεια που μπορεί να μου προσφέρει το αυτοκίνητο.
Γενικά το Peugeot 106 Rallye ήταν και είναι ένα αυτοκίνητο για έναν νέο οποιασδήποτε ηλικίας! Δυνατό, οικονομικό σε βενζίνη και συντήρηση, στριφτερό, και πολύ καλό σε όλους τους τομείς που μπορεί να αξιολογήσει κανείς ένα αυτοκίνητο, πλην ίσως της παθητικής ασφάλειας.
